ԵՐԵԽԱՆԵ՞Ր, ԹԵ՞ ՉՈՋՈՒՔԼԱՐ

– Լավ, էլի, բաբա, թող մնա, ինչ կլինի,
հաշվել եմ սովորում:

2011-ի սկզբին փակվեցին մի շարք հեռուստաալիքներ, այդ թվում` «Հայրենիքը», որը, կարելի է ասել, մեր հեռուստատեսությունում եզակի էր նրանով, որ ամբողջ օրը հեռարձակում էր հաղորդումներ բացառապես երեխաների համար: Օրվա ցանկացած ժամի երեխային կարող էիր նստեցնել էկրանի առջև և առանց վախենալու միացնել այդ ալիքը: Մանկական ծրագրերի որակի մասին չխոսենք, դրանք կարող էին լինել լավը կամ վատը, բայց փաստն այն էր, որ այդ ալիքով հայ երեխան դիտում էր հայերեն հաղորդումներ, մուլտիպլիկացիոն կամ գեղարվեստական կինոնկարներ:

Ալիքը փակվեց, իսկ ի՞նչ ունենք այսօր նրա փոխարեն: Այդ ալիքից մնացած «փշուրներ» «Ար» հեռուստաալիքով և… թուրքական «Չոջուք» (Çocuk) հեռուստաալիքը, որն ակամա զբաղեցրել է «Հայրենիքի» տեղը: Երևանի բարձրադիր թաղամասերում` Սարի թաղում, Նորք-Մարաշում, Նոր Նորքում և այլն, երեխաներն այսօր դիտում են մեզ թշնամի պետության ալիքը նրա իսկ լեզվով: Սա ազգային անվտանգության խնդիր է:

Ամիսներ առաջ «9-րդ հրաշալիք» թերթում, նաև, իմ խնդրանքով` քաղաքական թերթերից մեկում, անդրադարձանք այս խնդրին, սակայն ոչ մի արձագանք: Օրերս ծանոթներիցս մեկից իմացա, որ երբ նրա թոռնիկին խնդրում են հաշվել, նա սկսում է հաշվել թուրքերեն`բիր, իքի, ուչ… Մեր պետությունը պետք է ինչ-որ քայլեր ձեռնարկի այս հարցը կարգավորելու ուղղությամբ և նույնիսկ դիմի վաղուց մոռացված միջոցի` «խլացնի» այդ ալիքը, այլապես տարիներ անց մենք կունենանք ոչ թե երեխաներ, այլ «չոջուքլար», դրանից բխող բոլոր վտանգավոր հետևանքներով:

ԱՐՏԱՇԵՍ ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆ

Հ. Գ. Հարգելի մասնակիցներ, խնդրում ենք արտահայտվել այս հարցով: Տարածենք սա և իրավասու մարմիններից պահանջենք անդրադառնալ այս խնդրին և համապատասխան լուծում տալ: Մեր երեխաները մեղք են: Լավագույն մեկնաբանությունները կհրապարակվեն «9-րդ հրաշալիք» թերթում: